Λευκά-τα βήματα
Η διαδρομή έχει συνολικό μήκος 103 χιλιόμετρα και διαρκεί περίπου 3 ώρες με αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα, χωρίς στάσεις. Ο επισκέπτης μπορεί να διανύσει μέρος της ή να τη διακόψει και να την συνεχίσει άλλη ημέρα. Η διαδρομή είναι βατή όλο τον χρόνο και απευθύνεται σε επισκέπτες λάτρεις της φύσης, της θάλασσας, της ξεγνοιασιάς, της ησυχίας, της περιπέτειας, της ορειβασίας, της περιήγησης και του καλού φαγητού.
Σε περίπου 3 ώρες περίπου, η Λευκάδα συστήνεται αρχοντικά ντυμένη και στολισμένη με εικόνες και γεύσεις. Ξεκινώντας από τη πόλη, με τη λιμνοθάλασσα και τη Μονή Φανερωμένης, ο δρόμος περνά από τον Κάβαλο και την Καρυά, όπου οι ανεμόμυλοι και το καρσάνικο κέντημα μαρτυρούν τον υλικό και άυλο πολιτιστικό πλούτο του νησιού. Στο οροπέδιο της Εγκλουβής, οι φακές ωριμάζουν στον καθαρό αέρα, έτοιμες να γίνουν η πιο απλή, μα αξεπέραστη, σούπα με ελαιόλαδο και βότανα. Αν βρεθείτε στη Λευκάδα στις αρχές Αυγούστου μη χάσετε το πανηγύρι του Αγίου Δονάτου στο οροπέδιο της Εγκλουβής, όπου οι ντόπιοι μαγειρεύουν σε μεγάλα τσικάλια τις φακές και κερνούν τους επισκέπτες μαζί με κρασί, ελιές και σαρδέλες. Από τον Άγιο Νικόλαο της Νηράς και τη Βασιλική, ο δρόμος πάει προς το Πόρτο Κατσίκι και τον Άγιο Νικήτα, ενώ στο Νυδρί οι καταρράκτες του Δημοσάρι προσθέτουν εικόνα και δροσιά στο ταξίδι.
Η κουζίνα της Λευκάδας είναι μια μύηση στις γεύσεις του Ιονίου, εκεί όπου η γη και η θάλασσα συναντιούνται και συνομιλούν αδιάκοπα. Το σαλάμι αέρος, πικάντικο και αρωματικό, ωριμάζει στον αέρα του νησιού και σερβίρεται σε λεπτές φέτες, συνοδεύοντας ιδανικά το τοπικό κρασί. Οι φακές ή το λαθούρι Εγκλουβής, με «ριγανάδα», δηλαδή ξερό ψωμί νοτισμένο με λαδόξιδο, ρίγανη και αλάτι, είναι ένα απλό και τίμιο πιάτο. Το σαβόρο φέρνει στο τραπέζι την αλμύρα της θάλασσας, με ψάρι μαριναρισμένο σε ξίδι, δεντρολίβανο και σταφίδες, ενώ το σοφρίτο, με μοσχαρίσιο κρέας, κρασί και μαϊντανό, τηρεί τις ενετικές παραδόσεις. Για το κλείσιμο, η λαδόπιτα με μέλι και πετιμέζι ή πασπαλισμένη με κανέλα γεμίζει τον ουρανίσκο, ενώ το μαντολάτο και το παστέλι, με μέλι και ξηρούς καρπούς, συνεχίζουν την παράδοση της ιδιαίτερης επτανησιακής ζαχαροπλαστικής.
Για την διαμονή σας υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία και καταλύματα για να σας φιλοξενήσουν και όταν έρθει η ώρα της αναχώρησης, μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας τοπικά προϊόντα που θα κρατήσουν ζωντανό το άρωμα και την εικόνα της Λευκάδας: λικέρ ροζαλί από πορτοκάλι, κίτρο και κανέλα, λουκάνικα Λευκάδας και λαθούρι Εγκλουβής.
Για τη Λευκάδα, το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ. Κάθε στάση, κάθε εικόνα γίνεται αιτία και αφορμή επιστροφής και κάθε επιστροφή, αφετηρία για μια νέα περιπλάνηση, στον ήλιο, την θάλασσα και την πηγαία φιλοξενία.
Προϊόντα διαδρομής
Προϊόντα ΠΓΕ: Οίνος Λευκάδας
Ιδιαίτερα προϊόντα: Σαλάμι, Λουκάνικα, Φακές και Λαθούρι Εγκλουβής, Μαντολάτο με ξηρούς καρπούς, Παστέλι, Λικέρ Ροζαλί
Εδέσματα διαδρομής
Φακές Εγκλουβής: Οι φημισμένες φακές της Εγκλουβής είναι μικρές σε μέγεθος, βράζουν εύκολα και έχουν ιδιαίτερα νόστιμη και μεστή γεύση. Μαγειρεύονται διαφορετικά και το τελικό πιάτο είναι πηχτή σούπα. Κατά κανόνα δεν χρησιμοποιείται ντομάτα, αλλά ολόκληρες σκελίδες σκόρδου ή ψιλοκομμένο κρεμμύδι. Για άρωμα προστίθενται κλωναράκια ρίγανης. Κατά το σερβίρισμα προστίθεται ξίδι, παραδοσιακά από τριαντάφυλλο, και μια κουταλιά φρέσκο ελαιόλαδο.
Σαλάμι Λευκάδας: Το διασημότερο σαλάμι της Ελλάδας, με βενετσιάνικη καταγωγή, είναι ένα από τα πρώτα επώνυμα ελληνικά τρόφιμα. Διαθέτει διακριτικό άρωμα σκόρδου και ολόκληρους σπόρους πιπεριού. Κόβεται σε λεπτές φέτες, σαν μεζές συνοδεία κρασιού, τσίπουρου ή ούζου, ενώ εναλλακτικά συνδυάζεται σε πιάτο με φρεσκοκομμένη ντομάτα, κασέρι και ψωμί με λαδορίγανη.
Σαβόρο Λευκαδίτικο: Από τα πλέον χαρακτηριστικά λευκαδίτικα πιάτα. Χρησιμοποιούνται μικρά, φρέσκα ψάρια, καλοτηγανισμένα σε άφθονο ελαιόλαδο ώσπου να ροδίσουν. Στη συνέχεια μπαίνουν σε στρώσεις μέσα σε μικρό πήλινο δοχείο ή πιατέλα. Στο ίδιο λάδι σοτάρονται σκόρδα, σταφίδες και δεντρολίβανο, που σβήνονται με ξίδι, που περιχύνεται πάνω στα ψάρια. Σερβίρεται με ψωμί και ταιριάζει εξαιρετικά με ούζο.
Λαδόπιτα: Η λαδόπιτα είναι το πιο χαρακτηριστικό παραδοσιακό γλυκό του νησιού και έχει συνδεθεί άρρηκτα με την τοπική ζωή και τα έθιμα. Προσφέρεται ως κέρασμα σε κάθε κοινωνική περίσταση χαράς, λύπης ή γιορτής και, ενίοτε, την Πρωτοχρονιά χρησιμοποιείται ως βασιλόπιτα. Φτιάχνεται με τίμια και αγνά υλικά, όπως ελαιόλαδο, αλεύρι και ζάχαρη, και που θυμίζει χαλβά. σερβίρεται με κανέλα και λευκά αμύγδαλα και περιχύνεται με σιρόπι από πετιμέζι ή μέλι.