Στου κύκλου τα γυρίσματα

Η διαδρομή έχει συνολικό μήκος 130 χιλιόμετρα και διαρκεί περίπου τρείς (3) ώρες με αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα, χωρίς στάσεις. Η διαδρομή ενδείκνυται όλο τον χρόνο και απευθύνεται σε λάτρεις της φύσης, της περιήγησης, της ποδηλασίας, της  πεζοπορίας των θαλάσσιων σπόρ της ηρεμίας και του καλού φαγητού.

Στο ανατολικότερο άκρο της Κρήτης, εκεί όπου η γη συναντά τη θάλασσα και το παρελθόν αγκαλιάζει το παρόν, ξετυλίγεται μια κυκλική διαδρομή περίπου 3 ωρών γεμάτη εικόνες, τοπία και πολιτισμό. Θα περάσετε μέσα από χωριά όπως το Πισκοκέφαλο με το σπίτι του Βιτσέντζου Κορνάρου η Ετιά με την έπαυλη De Mezzo,  ο Χανδράς και πολύ κοντά ο μεσαιωνικός οικισμός Βόιλα με τον Πύργο, η Ζίρος, το Χαμαίτουλο, η Ζάκρος με το μινωικό ανάκτορο, Μνημείο της UNESCO, και το Παλαίκαστρο με τη θέα στην θάλασσα και την παραλία του κουρεμένου που έχει καθιερωθεί σε κορυφαίο προορισμό για θαλάσσια σπορ. Στο δρόμο προς την Σητεία, η Μονή Τοπλού άσβηστος φάρος  της Ορθοδοξίας, ενώ ο Αρχαιολογικός Χώρος του Πετρά με τον Μινωικό οικισμό και το καλύτερα διατηρημένο ιερογλυφικό αρχείο της Μινωικής Κρήτης πιστοποιεί την ιστορικότητα του τόπου στο βάθος των αιώνων.

Στη διαδρομή η φύση ξεδιπλώνει όλο της το μεγαλείο λόγω και του υποβλητικού Γεωπάρκου UNESCO Σητείας με το Φαράγγι των Νεκρών, το μοναδικό στην Ευρώπη φοινικόδασος Βάι με την υπέροχη παραλία του, την Αλατσολίμνη αλλά και τις παραλίες του Ξερόκαμπου που ξεχωρίζουν. Ταυτόχρονα, η άυλη πολιτιστική ταυτότητα και κληρονομιά της περιοχής αφορά τις ξερολιθιές, τα άγρια χόρτα, τον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου και τις αέρινες φιγούρες του στειακού πηδηχτού και στους σκοπούς μιας στειακής κοντυλιάς.

Η καρδιά όμως της διαδρομής χτυπά στην τοπική γαστρονομία. Η νεράτη μυζηθρόπιτα περιχυμένη με μέλι, αποτυπώνει τη μαγεία της γεύσης. Ξεροτήγανα, λουκούμια και ανεβατά καλιτσούνια συμπληρώνουν την απόλαυση. Το ξύγαλο Σητείας, υπόξινο και δροσερό, πλάι σε γραβιέρες, ανθότυρους, και παξιμάδια είναι από τα προϊόντα που ξεχωρίζουν. Γύρω τους, το πολυβραβευμένο ελαιόλαδο Σητείας, τα κρασιά και η τσικουδιά που πάντα παρούσα, υπογράφει και σφραγίζει την Στειακή φιλοξενία. Φεύγοντας επισκεφτείτε ένα τοπικό κατάστημα και αγοράστε τοπικά προϊόντα και γλυκά, δείγματα του ντόπιου γαστρονομικού πλούτου.

Σε αυτή την διαδρομή κάθε στάση, είναι και μια ιστορία, μια πρόσκληση να βιώσετε την αυθεντικότητα και μοναδικότητα του τόπου για αυτό πρέπει να μείνετε στην περιοχή, σε ξενοδοχεία ή καταλύματα που έχουν  όλες τις ανέσεις και εγκάρδια φιλοξενία.

Προϊόντα διαδρομής

Προϊόντα ΠΟΠ: Ελαιόλαδο Σητείας, Ξύγαλο Σητείας, Οίνος Σητείας, Οίνος Malvazia-Σητεία

Προϊόντα ΠΓΕ: Σταφίδα Σουλτανίνα Κρήτης, Παξιμάδι Κρήτης, Οίνος Σητείας.

Ιδιαίτερα προϊόντα: Ξεροτήγανα, Λουκούμια, Ανεβατά καλιτσούνια, Αωματικά φυτά, Ελιές, Κεφαλοτύρι, Τσικουδιά, Οματιές, ψάρια.

Εδέσματα διαδρομής

Νεράτη Μηζυθρόπιτα: Παραδοσιακή λιχουδιά της ανατολικής Κρήτης, που συνοδεύει πάντα οικογενειακές χαρές και τραπέζια. Πρόκειται για μια στρογγυλή, λεπτή πίτα με γέμιση από ξινομυζήθρα. Στο τηγάνι η ζύμη απλώνεται με τα δάχτυλα και μέχρι το τυρί να απλωθεί παντού και να γεμίσει ομοιόμορφα ολόκληρη την πίτα, που όταν ροδοκοκκινίσει σερβίρεται με τσικουδιά.

Ξεροτήγανα: Γλυκό του αρραβώνα του γάμου, των Χριστουγέννων και των μεγάλων εορτών. Φτιάχνονται από μείγμα αλευριού, ελαιόλαδου, τσικουδιάς, που πλάθεται σε πολύ λεπτή ζύμη και τηγανίζεται σε σχήμα φλογέρας ή τριαντάφυλλου. Στην συνέχεια ‘’μελώνονται’’  σε ζεστό σιρόπι από θυμαρίσιο μέλι και πασπαλίζονται με σουσάμι και κανέλα.

Ανεβατά καλιτσούνια: Ιδιαίτερη εκδοχή του παραδοσιακού γλυκίσματος των καλιτσουνιών της Κρήτης που συνηθίζεται στη Σητεία. Τα ανεβατά είναι ζυμωμένα με προζύμι που φουσκώνει σε στάδια, με τη γέμισή τους, κρεμώδη και γλυκιά, να κλείνεται μέσα σε λεπτό φύλλο που διπλώνεται σε τετράγωνο σχήμα. Αφού φουσκώσουν, αλείφονται με αυγό, πασπαλίζονται με σουσάμι και ψήνονται ώσπου να ροδίσουν, προσφέροντας μια αφράτη ζύμη που αγκαλιάζει τη βελούδινη γέμιση, ιδανική για γιορτινό ή καθημερινό τραπέζι.

Λουκούμια: Παραδοσιακό γλυκό της ανατολικής Κρήτης, που συνόδευε τον τρύγο και ξεχωρίζει για την πυκνή ζύμη του και τη ξεχωριστή του γεύση. Αφού ζυμωθούν και τηγανιστούν σε ελαιόλαδο, «μελώνονται» με ντόπιο θυμαρίσιο μέλι και πασπαλίζονται με καβουρδισμένο σουσάμι μαζί με κανέλα και γαρύφαλλο.